آخر و عاقبت سپردن بچه به باباش

سه دختر پولدار و مشهور ایرانی در جهان:

ثریا دارابی، پریسا تبریز و رکسانا ورزا سه نفری هستند که با اینکه به سن ۳۰ سال نرسیده‌اند توانسته‌‌اند کارهای مهمی را انجام دهند.

 

ثریا دارابی که اکنون ۲۹ ساله است در دنیای اینترنت چهره‌ای شناخته شده به حساب می‌آید. آخرین ابتکار او سایتی به نام Zady است که هنوز فعالیتش را شروع نکرده ولی درآمدی ۳/۱ میلیون دلاری

از مرکز آموزش ملی آمریکا داشته است. ثریا دارابی پیش از این با راه‌انداختن سایت Foodspotting مشهور شد و ثروت زیادی به دست آورد. در این سایت کاربران می‌توانند، عکس‌ها غذاهای جالب و خوشمزه‌ای را که هر روز می‌خورند، به اشتراک بگذارند. این سایت شاید برای خیلی‌ها حکم وقت‌گذرانی را داشته باشد اما برای پایه‌گذار آن، سودی سه میلیون دلاری داشته است.

پریسا تبریز به عنوان برگ برنده امنیتی گوگل شناخته می‌شود، مدیر گروه مهندسی امنیت اطلاعات گوگل است و بهبود امنیت محصولات گوگل از جمله مرورگر کروم را بر عهده دارد. یک تیم از هکرها زیر نظر پریسا تبریزی با ۲۹ سال سن برای پیدا کردن مشکلات امنیتی محصولات گوگل کار می‌کنند.

رکسانا ورزا هم به عنوان یکی از چهره‌های جوان و خلاق مایکروسافت شناخته می‌شود که مسئولیت برخی پروژه‌های مهم این شرکت را در اروپا بر عهده دارد. 

5 نکته مهم در زيرسازي آرايش:

1- براي پوست طبيعي
زير سازي بايد بافت سبک و نرمي داشته باشد. پوست طبيعي داراي منافذ باز کوچک بر روي پوست است. در زير سازي بايد منافذ بسته شود و کاملا نرم و مرطوب شود . زير سازي براي پنهان کردن همه معايب در بافت طبيعي پوست است

2 - براي پوست هاي چرب
انتخاب يک زيرسازي مات براي پوست چرب مناسب است. زير سازي مات به مسدود کردن منافذ باز بر روي پوست کمک خواهد کرد. زيرسازي مات براي کنترل توليد سموم بيش از حد در پوست چرب است که وسايل استفاده شده در آن بدون چربي است. پوست چرب نياز به مراقبت هاي ويژه دارد ، پس براي زير سازي بايد مواد متناسب با پوست چرب را بکار برد

3 - براي پوست هاي خشک
پوست خشک بايد زير سازي مرطوب باشد تا خطوط نازک و چين و چروک بر روي پوست مشاهده نشود. زيرسازي خوب بايد با خواص مرطوب کننده باشد .

4 - براي پوست ترکيبي
زيرسازي براي پوست ترکيبي با يک مرطوب کننده مات مناسب است. در اين زير سازي هم بايد پر کردن منافذ باز انجام شود.

5 - براي پوست هاي حساس
پوست حساس نياز به مراقبت اضافي دارد چون پوست تحريک پذيري است و به سرعت به پوست آسيب مي رسد.
زير سازي پوست پايه آرايش است. استفاده از زيرسازي بر روي صورت به آرايش کمک مي کند تا ماندگاري زيادي داشته باشد

کدام اتاق؟ کدام لوستر؟

لوستر جزو وسايلي است که علاوه  بر زيباسازي و نورپردازي، دکوراسيون خانه شما را هم چشم نوازتر خواهد کرد. اولين چيزي که براي انتخاب لوستر بايد به آن توجه کنيد، فضاي مورد نظر شماست. اين که وسعت فضاي اتاق کم است يا زياد، سقف آن اتاق بلند است يا کوتاه، آيا اتاق نشيمن شما سقف کاذب و چراغ هالوژن هم دارد يا نه، جزو نکات بسيار مهمي است که براي انتخاب لوستر، حتما بايد به آن ها توجه کنيد.

*اگر فضاي اتاق نشيمن شما کوچک است، بهتر است از لوسترهايي با شاخه ها و چراغ هاي کمتر استفاده کنيد چرا که اگر لوستري با چراغ هاي زياد انتخاب کنيد در صورت اضافه بودن مجبورهستيد برخي لامپ ها را باز کنيد که نماي نازيبايي به لوستر شما مي دهد.

*در صورتي که سقف خانه تان چندان بلند نيست، بهتر است لوستر بلند و آويز انتخاب نکنيد چراکه سقف خانه را کوتاه تر نشان مي دهد. پس بهتر است مدل هاي سقفي را انتخاب کنيد و در کنار آن يک چراغ ديوارکوب يا يک آباژور هماهنگ با طراحي لوسترتان انتخاب کنيد. البته اگر تصميم گرفتيد بالاي ميز ناهارخوري تان لوستر نصب کنيد، حتي در صورت کوتاه بودن سقف مي توانيد از مدل هاي آويز و بلند استفاده کنيد تا نور تمام ميز را روشن کند.

*چيدمان و دکوراسيون خانه در انتخاب نوع لوستر بسيار مهم است مثلا اگر دکوراسيون شما سلطنتي يا سنتي است، بهتر است لوستر هاي کريستالي با طرح هاي کلاسيک انتخاب کنيد يا اگر مبلمان استيل داريد لوستري انتخاب کنيد که شاخه هاي آن در جهات مختلف طوري تنظيم شود که تمام قطعات مبلمان شما را به يک ميزان روشن نشان بدهد. به طور کلي تعيين محل مناسب براي نصب لوستر بسيار مهم است و انتخاب محل نامناسب، مي تواند کل دکوراسيون شما را تحت تاثير قرار دهد.

*همان قدر که لوستر براي اتاق نشيمن جذاب است براي اتاق خواب، نور لوسترها چندان دوست داشتني نيست و قطعا شما ترجيح مي دهيد به جاي آن، يک ديوارکوب کم نور يا يک آباژور داشته باشيد.

*رنگ لوسترها بايد مطابق رنگ چيدمان ديگر لوازم منزل باشد اما از آن جا که شما لوستر را مانند پرده يا مبلمان زود به زود تعويض نخواهيد کرد، سعي کنيد رنگي انتخاب کنيد که هميشه شيک و جديد به نظر برسد و با چند نوع دکوراسيون همخواني داشته باشد.

*علاوه بر رنگ خود لوستر رنگ چراغ ها و نحوه نورپردازي هم اهميت فراواني دارد و بهتر است از چراغ هاي آفتابي و مهتابي با رنگ هاي متفاوت استفاده کنيد تا نور يکرنگ لوستر چشم تان را اذيت نکند و رنگ دکوراسيون منزل تان را هم تحت تاثير قرار ندهد.

*اگر لوستري انتخاب مي کنيد که حباب دارد، حواس تان باشد که از مدل هايي انتخاب کنيد که حباب هاي استاندارد و معمول تري دارد تا در صورت شکستن يکي، بتوانيد حباب آن را دوباره جايگزين کنيد. دقت کنيد که بدنه لوستري که انتخاب مي کنيد پيچيدگي هاي چنداني نداشته باشد تا از شر دردسر تميز کردن انحناهاي پر پيچ  و خم آن در امان باشيد.

از یک جنس نه با یک اسم

معرفی اجمالی ورزش‌هایی که در باشگاه‌های زنان آموزش داده می‌شود.

ایروبیک، پیلاتس، زومبا، اسپینینگ، فنیتس، یوگا و... نام‌هایی که گاهی آدم را سردر گم می‌کند برای انتخاب ورزشی که مناسب وضعیت و یا هدف او باشد.

ورزش‌هایی از این دست را خانم‌ها باهدف‌هایی از قبیل لاغری، تناسب اندام، تغییرروحیه و یا حتی افزایش وزن انتخاب می‌کنند. هدف‌هایی گاها متناقض.

برای داشتن انتخاب درست در راستای هدفمان شاید اولین مورد شناخت درست این ورزش‌ها باشد. «مریم نوری»، «کارشناس تربیت‌ بدنی» به ما کمک می‌کند تا تصویر درستی از این ورزش‌ها و کارکرد هر یک از آنها در ذهنمان داشته باشیم.

ایروبیک: ورزش‌های ایروبیک در واقع ورزش‌های هوازی هستند. ورزش‌های هوازی به ورزش‌هایی گفته می‌شود که به طور منظم انجام‌شده و عضلات بزرگ بدن را درگیر می‌کنند و از نظر شدت و مدت هم در حدی هستند که روی سیستم قلبی عروقی و تنفسی فشار می‌آورند و آنها را وادار به فعالیت بیشتر می‌کنند؛ به عبارت دیگر، ورزش‌های ایروبیک باید به نحوی انجام شود که قلب و عروق و سیستم تنفسی فعالیت بیشتری انجام ‌دهند. این ورزش معمولا با آهنگ‌های تند و با ریتمی تند اجرا می‌شود؛ در دو نوع معمولی و پیشرفته است که در نوع معمولی آن از وسیله خاصی استفاده نمی‌شود.

پیلاتس: به مجموعه‌ای از تمرینات ورزشی اطلاق می‌شود که بر ذهن و بدن فرد اثر می‌گذارد؛ ضمن بالا بردن قدرت و استقامت تمام اعضای بدن، عمق‌ترین عضلات را هم درگیر می‌کند. پیلاتس در واقع عضلات و مفاصلی را درگیر می‌کند که در فعالیت روزانه ما درگیرند. فعالیت‌هایی چون نشستن و برخاستن، راه رفتن، حمل بار، خم و راست شدن. با انجام تمرینات پیلاتس طرز درست انجام دادن این حرکات در بدن ثبت می‌شود و نوع آموزش این تمرینات مانع از آسیب‌دیدگی خواهد بود.

افرادی که پیلاتس کار می‌کنند احساس می‌کنند ذهنشان باز شده است؛ پیلاتس حالت‌ها و حرکات نادرست بدن را اصلاح می‌کند و بر توان ذهنی افراد اثرگذار است. در شکل ظاهری بدن هم موثر است؛ به صاف شدن شکم و کاهش دور کمر نیز کمک می‌کند. این ورزش نیاز به وسیله کمکی خاصی ندارد و در واقع نوعی تمرینات کششی است.

زومبا: زومبا ورزشی کاملا هوازی است، ورزشی ریتمیک که ترکیبی از رقص و حرکات ایروبیک است. ریتم تند این ورزش، تمرکز شما بر تنفس را بالا می‌برد و موجب کاهش وزن در هر سنی و زیبایی اندام با هر نوع اسکلت بدنی می‌شود.

ترکیب حرکات ورزشی و رقص،روحیه شما را در ادامه دادن به این ورزش بالا می‌برد. فضای شاد موجود و همچنین حرکات ریتمیک بر روحیه شخص بسیار تاثیر می‌گذارد. این ورزش برای کسانی که در پی چربی سوزی هستند بسیار مناسب است.

زومبا ترکیبی از رقص و حرکت است در کنار آهنگ‌های ریتمیک و تند و نیاز به کار با دستگاه خاصی نیست.

اسپینینگ: هم جزء ورزش‌های هوازی است. که با یک دوچرخه ثابت و همراه با موزیک انجام می‌شود. اسپینینگ یک برنامه منحصر به فرد با دوچرخه سالنی است که می‌تواند با توجه به شرایط جسمی و بدنی شما، نسبت به قد و سایز اندام‌های شما تنظیم شده و به کمک موسیقی فضای شبیه به دوچرخه‌سواری در جاده و یا کوهستان را برای شما آماده کند. در واقع وقتی سوار اسپینینگ می‌شوید دستگاه متناسب با قد و سایز قسمت‌های مختلف بدن شما تنظیم می‌شود و وقتی رکاب می‌زنید فکر می‌کنید که در جاده‌ای کوهستانی قرارگرفته‌اید، شاید به همین دلیل است که می‌گویند هر ۴۵ دقیقه رکاب زدن با اسپینینگ ۶۰۰ کالری می‌سوزاند. این ورزش به شدت چربی سوز است و برای کسانی هم که مشکل تعادل،صرع، یا اختلالات بینایی و مشکلات ارتوپدی هستند مناسب است.چرا که افراد بر روی آن تسلط بهتری دارند و با خطر کمتری مواجه هستند.

فیتنس: در واقع نوعی بدنسازی است که به معنای همخوانی اندام بدن چه نسبت به دیگر اندام و چه نسبت به قامت فرد می‌باشد.

فیتنس ترکیبی از رژیم غذایی مناسب، تمرین‌های ذهنی مناسب و تمرینات بدنی مناسب است. فیتنس رشته‌ای است که تناسب اندام و عضلات ورزیده‌ای را برای ورزشکار به همراه می‌آورد که ترکیبی از تمرینات هوازی و بدون هوازی است مصرف داروها در این رشته ورزشی جایی ندارد و انعطاف بدنی قابل توجهی را هم به همراه دارد ضمن اینکه سلامت قلب و عروق نیز در این رشته به حد بالایی می‌رسد. کار با دستگاه‌های بدنسازی با توجه به فرد ورزشکار توسط مربی تعیین می‌شود.

ورزش ایروکامبت: تلفیقی از ایروبیک با هنر‌های رزمی مانند، کاراته، تکواندو، کیک بوکسینگ، کونگ‌فو و به صورت موزیکال است.

در شیوه تمرینی ایروبیک دفاعی عناصر اصلی آمادگی جسمانی نظیر قدرت، سرعت، استقامت و هماهنگی چابکی توسعه می‌یابد و همچنین خلاقیت ذهنی افزایش می‌یابد. این ورزش کاملا هوازی است و استفاده از دمبل و هاتر در تمرینات ایروبیک آن دیده می‌شود.

باراسل عبارتست از بخشی از تمرینات باله شامل حرکات قدرتی- کششی که بصورت مداوم بر روی عضلات نزدیک شونده و دور شونده کار می‌کند. بدلیل تداوم حرکات می‌توان از آن تعبیر تمرین استقامتی کرد. تمرینات باراسل باعث افزایش انعطاف‌پذیری، کاهش سایز و تناسب اندام می‌شود. این ورزش چون ورزشی ریتمیک، قدرتی، استقامتی و کششی است علاوه بر حفظ تناسب اندام و کاهش سایز موجب بهبود هماهنگی‌های عصبی_عضلانی می‌شود.

در واقع این ورزش‌ها نوعی تمرینات متفاوت بدنی است که هر فردی با توجه به بدن خودش می‌تواند یکی را انتخاب کند و ادامه دهد. ورزش‌هایی که می‌توانند علاوه بر جسم سالم،اندامی زیبا و روحیه شادی را برای ما فراهم کنند. اما نکته مهم این است که مطمئن باشیم باشگاه و مربی که انتخاب می‌کنیم خود شناخت کافی نسبت به آن رشته و ورزش دارد و می‌تواند ما را در این راه یاری کند.



فقط دخترها بخوانند: 6 مردی که مرد زندگی هستند

 

ما نه کف دستتان را می‌خوانیم و نه فالتان را می‌گیریم؛ برای اینکه بگوییم کدام مرد، مرد زندگی شماست، نه می‌توانیم جادو کنیم و نه چیزی را پیشگویی کنیم. تنها می‌توانیم با دیدن و یادآوری برخی نشانه‌ها، امکان شناسایی مرد رویاییتان را برای شما فراهم کنیم. فهمیدن اینکه آیا یکی از همین مرد‌های اطرافتان، مرد زندگی شماست یا نه، کمی زمان می‌برد. پس با نشانه‌های یک مرد رویایی آشنا شوید و ببینید که چه کسی در اطرافتان این نشانه‌ها را در رفتار‌هایش بروز می‌دهد. 

نشانه اول؛ احترام

وقتی می‌خواهیم ببینیم که آیا یک مرد، مرد واقعی زندگی شماست، به اولین نکته‌ای که باید توجه کنیم، وجود احترام است. احترام موضوعی است که در صدر جدول خوشبختی قرار دارد و خودش را به هزار و یک جلوه نشان می‌دهد و البته احترام یک موضوع ۲جانبه است؛ موضوعی که هم شما باید برای رعایت‌کردنش تلاش کنید و هم همسرتان باید در رفتار‌هایش آن ‌را نشان دهد. اگر می‌خواهید بدانید احترام در رابطه میان شما و نامزدتان جایی دارد، می‌توانید از نشانه‌های زیر کمک بگیرید: 

 

_ اهل سازش است و به خاطر منافع مشترکتان کوتاه می‌آید. او گذشت‌های شما را می‌بیند و برای کم کردن فشار روی شما و ارتباطتان، گاهی از خواسته‌هایش می‌گذرد. 

_ به احساسات و نگرانی‌های شما گوش می‌کند و بدون نصیحت کردن یا رنجیدن، برای درک کردنشان تلاش می‌کند. 

_ می‌داند که یک آدم بی‌عیب و نقص نیستید اما شما را همان‌طور که هستید دوست دارد و با دیگران مقایسه‌تان نمی‌کند. 

 برای نظر‌های شما ارزش قائل است؛ قبل از هر تصمیم اساسی‌ای، نظر شما را می‌پرسد و با تک‌روی سعی نمی‌کند حرف خودش را به کرسی بنشاند. 

_ وقتی موفقیتی به دست می‌آورید با تمام وجود برایتان خوشحال می‌شود و سعی می‌کند زمینه را برای موفقیت‌های آینده‌تان فراهم کند. 

_ احترام فقط در لحن خوب و رفتار پرمحبت خودش را نشان نمی‌دهد. پس اول ببینید که نامزدتان نشانه‌های بالا را در رفتار‌هایش نشان می‌دهد یا خیر و بعد وجود آن‌ها را در رفتارهای خودتان بررسی کنید. 

نشانه دوم : اولویت‌های مشترک 

همه ما ایده‌آل‌هایی در ذهنمان داریم که از بچگی، ‌وقتی صحبت ازدواج در آینده می‌آید، در ذهنمان چرخ می‌زنند. از ویژگی‌های ظاهری‌ای مثل قد و وزن گرفته تا شرایط مالی، تحصیلات و خصلت‌های رفتاری. مسلما هیچ دختری دوست ندارد همسر آینده‌اش بی‌پول یا بدخلق باشد اما اولویت‌گذاری آدم‌ها برای این ویژگی‌ها یکسان نیست. یکی به شأن اجتماعی اهمیت بیشتری می‌دهد و یکی به خلق‌وخو؛ یکی خانواده برایش مهم است و یکی هم پول. اما برای شما کدام مهم‌تر است؟ 

_ برای انتخاب همسر، به الگوهای دیگران نگاه نکنید و سعی کنید که این موضوعات مهم را از نظر خودتان دسته‌بندی کنید. 

_ مهم نیست که از نظر بقیه فردی که انتخاب کرده‌اید چقدر شگفت‌انگیز یا ایده‌آل است، مهم این است که این فرد چقدر به معیارهای خود شما نزدیک باشد و البته اینکه از مرزبندی‌ها و خط قرمز‌هایتان هم عبور نکند. 

_ اگر به یک مورد خاص فکر می‌کنید و برای ازدواج فردی را بررسی می‌کنید، اول ۱۰ ویژگی مهمی که برایتان در اولویت قرار دارند را روی کاغذ بیاورید و بعد در مورد ایده‌آل بودن یا نبودن این فرد تصمیم بگیرید. حتی اگر او ۷ ویژگی از این ۱۰ تا را داشته باشد، می‌تواند یک همسر مناسب برای شما باشد. 

 

_ تا اینجای کار ۵۰ درصد مشکل حل شده. حالا وقت آن است که از این همسر آینده هم بخواهیم اولویت‌هایش را روی کاغذ بنویسد و ببیندکه آیا شما هم می‌توانید همسر اید‌آلی برایش باشید یا نه! 

نشانه سوم : از خط قرمز‌ها نمی‌گذرد

در هر ارتباطی خط قرمز‌هایی هست که شکسته شدنشان همه چیز را به هم می‌ریزد و البته محدودیت‌های همه ارتباط‌ها مثل هم نیستند. وقتی هم که پای زندگی مشترک به میان بیاید، خط قرمز‌ها پیچیده‌تر و گاهی هم غیرقابل عبور‌تر می‌شوند و به همین دلیل یکی از اصلیترین نشانه‌هایی که به شما می‌گوید یک مرد، همسر ایده‌آل شماست، احترام به همین خط قرمز‌هاست. 

_ بعضی از خط قرمز‌ها در همه ارتباط‌ها مثل هم هستند و بعضی‌های دیگر هم تنها در مورد زندگی مشترک شما صادق هستند. پس اگر او می‌خواهد برایتان بهترین همسر دنیا باشد، باید هر دوی این مسیرهای ممنوعه را بشناسد و به آن‌ها احترام بگذارد. 

_ یک همسر ایده‌آل نباید تنها و تنها از مسیرهایی که خودش درست می‌داند عبور کند بلکه باید نگاهی به مفهوم درست در ذهن شما بیندازد و در صورتی که می‌بیند انجام یک کار به تصور ذهنی شما در موردش آسیب می‌زند، از انجام دادنش دست بردارد. 

_ شما هم در این مورد یک وظیفه دارید. درست است که بسیاری از این مرزبندی‌ها جزو کلیشه‌هایی هستند که همه مرد‌ها از آن باخبرند اما اگر مورد دیگری در ذهنتان وجود دارد، انتظار نداشته باشید که مردتان آن را حدس بزند بلکه با توضیح آن موضوع و بیان دلایلتان، اهمیت این خط قرمز را بازگو کنید و از او بخواهید که به این محدودیت احترام بگذارد. 

نشانه چهارم : اجازه می‌دهد خودتان

همه ما دوست داریم بهترین باشیم. بهتر از چیزی که هستیم و حتی بهتر از چیزی که در توانمان هست. به خصوص اگر مقابل فردی بنشینیم که دوستش داریم و نگران از دست دادنش هستیم، دوست داریم خودمان را به‌مراتب بهتر از خود واقعیمان جلوه دهیم و ضعف‌ها و شکست‌هایمان را در مقابلش پنهان کنیم. دوست داریم او فکر کند، قوی‌ترین و ایده‌آل‌ترین دخترجهان هستیم و هیچ جای دنیا، فردی به مهربانی، صبوری و دانایی ما پیدا نمی‌شود ولی مدتی که بگذرد، ‌این تلاش برای بیش از حد خوب بودن و در واقع یکی دیگر بودن، برایمان خسته‌کننده می‌شود و میل ماندن در آن رابطه را از وجودمان دور می‌کند. 

_ باید بدانید در یک رابطه ایده‌آل و در مقابل مردی که مرد زندگیتان است، شما هیچ نیازی به پنهان کردن خود واقعیتان نخواهید داشت. 

_ می‌دانید او شما را همان‌طور که هستید دوست دارد و حتی اگر هزار زن قدرتمند‌تر و دانا‌تر از شما مقابلش ظاهر شوند، ‌باز هم شما را انتخاب می‌کند. 

_ این حس به شما اعتماد به نفس می‌دهد و نمی‌گذارد که با حسادت، ترس‌ها و بی‌اعتمادی‌های بی‌مورد یا احساس ناامنی، زندگی مشترکتان را خراب کنید. 

نشانه پنجم : از شما دفاع می‌کند

گرچه بهترین حالت ممکن این است که ازدواج شما همه را خوشحال کند و کوچک‌ترین سردی و مشکلی در این مسیر پیش نیاید اما نباید فراموش کنید که این حالت رویایی همیشه هم اتفاق نمی‌افتد. تفاوت‌های خانوادگی، تفاوت در انتظار‌ها و سبک زندگی و بسیاری عوامل دیگر می‌تواند انتقاد دیگران را متوجه شما و تصمیم مشترکتان کند. انتقادهایی که گاهی از طرف خانواده و اطرافیان شما بیان شده و گاهی هم به نامزدتان گفته می‌شوند و گوش او را پر می‌کنند. 

_ اگر او همسر ایده‌آل شما باشد، با شنیدن این داوری‌ها و گوشه کنایه‌ها از تصمیمش دلسرد نمی‌شود و برای راضی کردن دیگران، به فکر تغییر برنامه‌هایش نمی‌افتد. 

_ شاید شما ۲ نفر با گرفتن یک تصمیم مشترک بتوانید راه را برای این ازدواج هموار‌تر کنید اما یک مرد ایده‌آل هرگز بار این تغییرات را به دوش شما نمی‌اندازد و با قرار دادنتان در برابر دیگران، به‌دنبال حاشیه امنی برای خودش نمی‌گردد. 

نشانه ششم : حستان به شما می‌گوید... 

حتی اگر او تمام نشانه‌هایی که یک همسر ایده‌آل باید داشته باشد را دارد، باز هم به معنای این نیست که او مردی است که برای آرامش شما آفریده شده است. با وجود بررسی تمام این موضوعات، دست آخر باید به این فکر کنید که چه حسی درباره این مرد دارید. 

_ آیا هر زمان که او را می‌بینید احساس شوق و هیجان سراغتان می‌آید؟ آیا بعد از هر دیدار، با اشتیاق منتظر گذاشتن قرار بعدی می‌مانید؟ آیا وقتی صحبت از ازدواج می‌شود، دلتان می‌خواهد که زود همه‌چیز جفت‌وجور شود و برای همیشه در کنار او باشید؟ 

_ اگر پاسخ شما به این سوال‌ها منفی است اما وقتی دو‌دو‌تا چهارتا می‌کنید، می‌بینید که او ایرادی ندارد که بخواهید به خاطرش از ازدواج صرف‌نظر کنید، ‌دست نگه‌دارید! 

_ حسی که شما باید به همسر آینده‌تان داشته باشید، حرف اول و آخر را می‌زند؛ حسی که اگر نباشد، ‌با وجود تمام ویژگی‌های مثبت هم نمی‌تواند شما را به ماندن در یک زندگی دلگرم کند.

What Happens in Your Brain When You Meditate:

By Kelly McGonigal:
Src: http://www.yogajournal.com

 

Nothing is quite as satisfying as a yoga practice that's filled with movement. Whether you prefer an intense and sweaty vinyasa practice, a gentle but deliberate Viniyoga practice, or something in between, all systems of hatha yoga provide a contented afterglow for the same reason: You sync your movement with your breath. When you do, your mind stops its obsessive churning and begins to slow down. Your attention turns from your endless to-do list toward the rhythm of your breath, and you feel more peaceful than you did before you began your practice.

For many of us, accessing that same settled, contented state is more difficult to do in meditation. It's not easy to watch the mind reveal its worries, its self-criticism, or its old memories. Meditation requires patience and—even more challenging for most Westerners—time. So, why would you put yourself through the struggle?

Quite simply, meditation can profoundly alter your experience of life. Thousands of years ago the sage Patanjali, who compiled the Yoga Sutra, and the Buddha both promised that meditation could eliminate the suffering caused by an untamed mind. They taught their students to cultivate focused attention, compassion, and joy. And they believed that it was possible to change one's mental powers and emotional patterns by regularly experiencing meditative states. Those are hefty promises.

But these days, you don't have to take their word for it. Western scientists are testing the wisdom of the masters, using new technology that allows researchers to study how meditation influences the brain.

The current findings are exciting enough to encourage even the most resistant yogis to sit down on the cushion: They suggest that meditation—even in small doses—can profoundly influence your experience of the world by remodeling the physical structure of your brain. Read on to find out how, and then put each finding into practice with meditations by yoga teachers Christopher Tompkins, Frank Jude Boccio, and Kate Vogt.

How Meditation Trains Your Brain

Using a magnetic resonance imaging (MRI) machine, Eileen Luders, a re-searcher in the Department of Neurology at the University of California Los Angeles School of Medicine, looks for evidence that meditation changes the physical structure of the brain. Until recently, this idea would have seemed absurd. "Scientists used to believe that the brain reaches its peak in adulthood and doesn't change—until it starts to decrease in late adulthood," Luders says. "Today we know that everything we do, and every experience we have, actually changes the brain."

Indeed, Luders finds several differences between the brains of meditators and nonmeditators. In a study published in the journal NeuroImage in 2009, Luders and her colleagues compared the brains of 22 meditators and 22 age-matched nonmeditators and found that the meditators (who practiced a wide range of traditions and had between 5 and 46 years of meditation experience) had more gray matter in regions of the brain that are important for attention, emotion regulation, and mental flexibility. Increased gray matter typically makes an area of the brain more efficient or powerful at processing information. Luders believes that the increased gray matter in the meditators' brains should make them better at controlling their attention, managing their emotions, and making mindful choices.

Why are there differences between the brains of meditators and nonmeditators? It's a simple matter of training. Neuroscientists now know that the brain you have today is, in part, a reflection of the demands you have placed on it. People learning to juggle, for example, develop more connections in areas of the brain that anticipate moving objects. Medical students undergoing periods of intense learning show similar changes in the hippocampus, an area of the brain important for memory. And mathematicians have more gray matter in regions important for arithmetic and spatial reasoning.

More and more neuroscientists, like Luders, have started to think that learning to meditate is no different from learning mental skills such as music or math. Like anything else that requires practice, meditation is a training program for the brain. "Regular use may strengthen the connections between neurons and can also make new connections," Luders explains. "These tiny changes, in thousands of connections, can lead to visible changes in the structure of the brain."

Those structural changes, in turn, create a brain that is better at doing whatever you've asked it to do. Musicians' brains could get better at analyzing and creating music. Mathematicians' brains may get better at solving problems. What do meditators' brains get better at doing? This is where it gets interesting: It depends on what kind of meditation they do.

Over the past decade, researchers have found that if you practice focusing attention on your breath or a mantra, the brain will restructure itself to make concentration easier. If you practice calm acceptance during meditation, you will develop a brain that is more resilient to stress. And if you meditate while cultivating feelings of love and compassion, your brain will develop in such a way that you spontaneously feel more connected to others.

Improve Your Attention

New research shows that meditation can help you improve your ability to concentrate in two ways. First, it can make you better at focusing on something specific while ignoring distractions. Second, it can make you more capable of noticing what is happening around you, giving you a fuller perspective on the present moment.

Some of the most fascinating research on how meditation affects attention is being conducted by Antoine Lutz, PhD, an associate scientist at the Waisman Laboratory for Brain Imaging and Behavior at the University of Wisconsin at Madison, in collaboration with Richard Davidson and the Laboratory for Affective Neuroscience at the University of Wisconsin. Their work has shown that concentration meditation, in which the meditator focuses complete attention on one thing, such as counting the breath or gazing at an object, activates regions of the brain that are critical for controlling attention. This is true even among novice meditators who receive only brief training. Experienced meditators show even stronger activation in these regions. This you would expect, if meditation trains the brain to pay attention. But extremely experienced meditators (who have more than 44,000 hours of meditation practice) show less activation in these regions, even though their performance on attention tasks is better. The explanation for this, in Lutz's view, is that the meditation training can eventually help reduce the effort it takes to focus your attention. "This would be consistent with traditional accounts of progress in meditation practice. Sustaining focus becomes effortless," Lutz says. This suggests that people can immediately enhance concentration by learning a simple meditation technique, and that practice creates even more progress.

The researchers also looked at whether vipassana meditation training can improve overall attention. (Vipassana means "to see things as they really are," and the meditation techniques are designed to increase focus, awareness, and insight.) Researchers label our inability to notice things in our environment as "attentional blink." Most of us experience this throughout the day, when we become so caught up in our own thoughts that we miss what a friend says to us and have to ask her to repeat it. A more dramatic example would be a car accident caused by your thinking about a conversation you just had and not noticing that the car in front of you has stopped. If you were able to reduce your attentional blink, it would mean a more accurate and complete perception of reality—you would notice more and miss less.

To test whether meditation reduces attentional blink, participants had to notice two things occurring in rapid succession, less than a second apart. The findings, published in PLoS Biology, reveal that the meditation training improved the participants' ability to notice both changes, with no loss in accuracy.

What explained this improvement? EEG recordings—which track patterns of electrical activity in the brain, showing precise moment-by-moment fluctuations in brain activation—showed that the participants allocated fewer brain resources to the task of noticing each target. In fact, the meditators spent less mental energy noticing the first target, which freed up mental bandwidth for noticing what came next. Paying attention literally became easier for the brain.

As a result, Lutz and his colleagues believe that meditation may increase our control over our limited brain resources. To anyone who knows what it's like to feel scattered or overwhelmed, this is an appealing benefit indeed. Even though your attention is a limited resource, you can learn to do more with the mental energy you already have.

Reduce Your Stress

Dhyana heyah tad vrttayah.
Meditation removes disturbances of the mind. —Yoga Sutra II.11

Research also shows that meditation can help people with anxiety disorders. Philippe Goldin, director of the Clinically Applied Affective Neuroscience project in the Department of Psychology at Stanford University, uses mindfulness meditation in his studies. The general practice is to become aware of the present moment—by paying attention to sounds, your breath, sensations in your body, or thoughts or feelings—and to observe without judgment and without trying to change what you notice.

Like most of us, the participants in Goldin's studies suffer from all sorts of disturbances of the mind—worries, self-doubt, stress, and even panic. But people with anxiety disorders feel unable to escape from such thoughts and emotions, and find their lives overtaken by them. Goldin's research shows that mindfulness meditation offers freedom for people with anxiety, in part by changing the way the brain responds to negative thoughts.

In his studies, participants take an eight-week mindfulness-based course in stress reduction. They meet once weekly for a class and practice on their own for up to an hour a day. The training includes mindfulness meditation, walking meditation, gentle yoga, and relaxation with body awareness as well as discussions about mindfulness in everyday life.

Before and after the intervention, participants have their brains scanned inside an fMRI (or functional MRI) machine, which looks at brain activity rather than the structure of the brain, while completing what Goldin calls "self-referential processing"—that is, thinking about themselves. An fMRI scanner tracks which brain areas consume more energy during meditation and, therefore, which regions are more active.

Ironically, the brain-scanning sessions could provoke anxiety even in the calmest of people. Participants must lie immobilized on their back with their head held in the brain scanner. They rest their teeth on dental wax to prevent any head movement or talking. They are then asked to reflect on different statements about themselves that appear on a screen in front of their face. Some of the statements are positive, but many of them are not, such as "I'm not OK the way I am," or "Something's wrong with me." These are exactly the kinds of thoughts that plague people with anxiety.

The brain scans in Goldin's studies show a surprising pattern. After the mindfulness intervention, participants have greater activity in a brain network associated with processing information when they reflect on negative self-statements. In other words, they pay more attention to the negative statements than they did before the intervention. And yet, they also show decreased activation in the amygdala—a region associated with stress and anxiety. Most important, the participants suffered less. "They reported less anxiety and worrying," Goldin says. "They put themselves down less, and their self-esteem improved."

Goldin's interpretation of the findings is that mindfulness meditation teaches people with anxiety how to handle distressing thoughts and emotions without being overpowered by them. Most people either push away unpleasant thoughts or obsess over them—both of which give anxiety more power. "The goal of meditation is not to get rid of thoughts or emotions. The goal is to become more aware of your thoughts and emotions and learn how to move through them without getting stuck." The brain scans suggest that the anxiety sufferers were learning to witness negative thoughts without going into a full-blown anxiety response.

Research from other laboratories is confirming that mindfulness meditation can lead to lasting positive changes in the brain. For example, a recent study by Massachusetts General Hospital and Harvard University put 26 highly stressed adults through an eight-week mindfulness-based course in stress reduction that followed the same basic format as Goldin's study. Brain scans were taken before and after the intervention, along with participants' own reports of stress. The participants who reported decreased stress also showed decreases in gray -matter density in the amygdala. Previous research had revealed that trauma and chronic stress can enlarge the amygdala and make it more reactive and more connected to other areas of the brain, leading to greater stress and anxiety. This study is one of the first documented cases showing change occurring in the opposite direction—with the brain instead becoming less reactive and more resilient.

Together, these studies provide exciting evidence that small doses of mental training, such as an eight-week mindfulness course, can create important changes in one's mental well-being.

Feel More Compassionate

Maitryadisu balani
The cultivation of friendliness creates inner strength.—Yoga Sutra III.24

We typically think of our emotional range as something that is fixed and unchanging—a reflection of the personality we're born with. But research is revealing the possibility that we may be able to cultivate and increase our ability to feel the emotional state of compassion. Researchers have found that feeling connected to others is as learnable as any other skill. "We are trying to provide evidence that meditation can cultivate compassion, and that you can see the change in both the person's behavior and the function of the brain," Lutz says.

So what does compassion look like in the brain? To find out, Lutz and his colleagues compared two groups of meditators—one group whose members were experienced in compassion meditation, and the other a group whose members were not—and gave them the same instructions: to generate a state of love and compassion by thinking about someone they care about, extend those feelings to others, and finally, to feel love and compassion without any specific object. As each of the participants meditated inside the fMRI brain scanners, they were occasionally interrupted by spontaneous and unexpected human sounds—such as a baby cooing or a woman screaming—that might elicit feelings of care or concern.

All of the meditators showed emotional responses to the sounds. But the more experienced compassion meditators showed a larger brain response in areas important for processing physical sensations and for emotional responding, particularly to sounds of distress. The researchers also observed an increase in heart rate that corresponded to the brain changes. These findings suggest that the meditators were having a genuine empathic response and that the experienced meditators felt greater compassion. In other words, compassion meditation appears to make the brain more naturally open to a connection with others.

These meditation techniques may have benefits beyond the experience of spontaneous compassion. A study by psychology professor Barbara Fredrickson and her colleagues at the University of North Carolina, Chapel Hill, and the University of Michigan, found that a seven-week lovingkindness meditation course also increased the participants' daily experience of joy, gratitude, and hope. The more participants meditated, the better they felt. Participants also reported a greater sense of self-acceptance, social support, purpose in life, and life satisfaction, while experiencing fewer symptoms of illness and depression. This study provides strong evidence that chipping away at the illusion of separation can open us up to a far more meaningful connection to life.

Commit to Change

As the evidence for the benefits of meditation grows, one of the most important outstanding questions is, How much is enough? Or, from the perspective of most beginning meditators, How little is enough to see positive change?

Researchers agree that many of the benefits happen early on. "Changes in the brain take place at the very beginning of learning," Luders says. And many studies show change in a matter of weeks, or even minutes, among inexperienced meditators. But other studies suggest that experience matters. More practice leads to greater changes, both in the brain and in a meditator's mental states. So while a minimal investment in meditation can pay off for your well-being and mental clarity, committing to the practice is the best way to experience the full benefits.

Luders, who was a lapsed meditator when she started her research, had such a positive experience being around seasoned meditators that she was motivated to come back to the practice. "It's never too late," Luders says. She suggests starting small and making meditation a regular habit. "The norm in our study was daily sessions, 10 to 90 minutes. Start with 10."

If you do, you may discover that meditation has benefits beyond what science has revealed. Indeed, it will take time for science to catch up to the wisdom of the great meditation teachers. And even with the advances in brain technology, there are changes both subtle and profound transmitted only through direct experience. Fortunately, all you need to get started is the willingness to sit and be with your own body, breath, and mind.

Lovingkindness Meditation by Kate Vogt

Put it into practice:
Sit comfortably in a place where you won't be disturbed. Take three to five quiet breaths. Gently close your eyes.

Imagine the horizon spanning through your chest with a radiant sun rising in your innermost center—your heart. As though being melted by the solar warmth, release tension in your shoulders and across your throat. Soften your forehead and rest your attention inward on the light deep within. Take 7 to 10 smooth, even breaths.

As you inhale, invite the glow from your heart to expand toward the inner surface of the body. With each exhale, let the light recede. Take another 7 to 10 peaceful breaths. Inhaling, invite the light to touch the parts of you that interact with the world—your eyes and ears, the voice center in your throat, the palms of your hands, the soles of your feet. Exhaling, feel your light shine more clearly. As you continue to inhale and exhale, silently say: "I radiate friendliness for those who are happy, com-passion for those who are unhappy, equanimity toward all." Continue until your attention wavers. Then, sit quietly for several minutes.

When you feel complete, place your palms together in front of your heart and bow your head. Release the backs of your hands to your thighs and lift your head. Gently open your eyes to return to the horizon of the world.

Mindfulness Meditation by Frank Jude Boccio

Put it into Practice:
Mindfulness requires concentration, but rather than concentrate on any one object, we concentrate on the moment and whatever is present in that moment.

To begin, take a comfortable seat. Bring attention to your breath by placing your awareness at your belly and feeling it rise and fall. This will help you tune in to the sensorial presence of the body. Once you feel settled, widen your awareness to include all the sensations in your body as well as any thoughts or feelings.

Imagine yourself as a mountain. Some thoughts and feelings will be stormy, with thunder, lightning, and strong winds. Some will be like fog or dark, ominous clouds. Inhaling, note "mountain." Exhaling, note "stable." Use the breath to focus on the present moment; cultivate the ability to weather the storm. If you find yourself swept up in a thought or emotion, notice it and simply return to the breath. The key is to pay attention to the ever-changing process of thinking rather than to the contents of your thoughts. As you begin to see that they are indeed just thoughts, they will begin to lose their power. You will no longer believe everything you think! Continue to watch and become mindful of your thoughts, feelings, and sensations for 5 to 20 minutes.